Sprawozdania z działalności Arkonii w latach 80-tych XIX wieku w Rydze stanowią najstarsze, zachowane do czasów obecnych, pisemne źródło wiedzy na temat naszej korporacji.
Pierwsze sprawozdanie przygotowane zostało już w II semestrze roku akademickiego 1881/82. Inicjatorem wydawnictwa był urzędujący prezes - Stanisław Prauss (fil. założyciel). Do roku 1891 (lub 1890), kiedy to ukazuje się drukiem sprawozdanie za lata 1888-89, 1889-90 wydano łącznie sześć opracowań, które udostępniamy poniżej. Jak podaje księga pamiątkowa 50-lecia, publikacja dalszych sprawozdań z działalności Arkonii nie była możliwa wskutek zakazu władz rosyjskich. Od tej chwili na potrzeby Filistrów Arkonii przygotowywano i rozsyłano krótkie „druczki sprawozdawcze”, które niestety nie przetrwały do dzisiaj.
W sprawozdaniach znajdziemy w większości „czyste” informacje faktograficzne. Kopalnia wiedzy na temat pierwszych lat funkcjonowania Stowarzyszenia, a tym samym świadectwo ogromu pracy jaki wykonali nasi antenaci. Lektura opracowań ukazuje, jak sumiennie i z poświęceniem realizowano wskazania ideologii przyjęte w owym czasie w postaci pierwszej deklaracji ideowej Arkonii - Podania Stefana Kozłowskiego. Sumiennie, nie oznacza rzecz jasna, bezboleśnie lub, że Arkonia gromadziła aniołów czy ludzi miętkich. Krótka lektura wniosków z Kół sądowych (157! spraw w ciągu sześciu semestrów (1885-1888) tj. średnio 26! posiedzeń sądowych Koła! w semestrze) daje obraz częstotliwości oraz powagi zdarzeń, które objęte zostały pracą wychowawczą Stowarzyszenia. Pojawiają się tu również pierwsze świadectwa opieszałości Filisteriatu…
Na szczególną uwagę zasługują, również szczegółowe listy odczytów i prac pisemnych przygotowanych przez Arkonów, oraz dbałość o finansowe sprawy Stowarzyszenia.
O ile w księgach pamiątkowych Arkonii znajdziemy m.in. refleksje i wspomnienia, które często ukazują już piękne efekty prac, wykonywanych lub zapoczątkowywanych w Arkonii, o tyle w sprawozdaniach znajdziemy refleksy szarego, codziennego wysiłku jaki należało podjąć by je finalnie osiągnąć. Tym większa wartość sprawozdań. Nie archiwalna, a jak najbardziej współczesna.
Założycielom cześć!
Źródło: Zbiory specjalne Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego,
Redakcja i korekta z OCR: Tomasz Jadowski (c. 2000)
